Over mij

Ik ben Ingrid, getrouwd en moeder van twee dochters. Altijd al ben ik geïnteresseerd geweest is in wat mensen drijft. Wat brengt mensen in beweging? Dit doe ik vanuit een rustige en observerende houding, zoals een uil. Deze houding pas ik ook toe in mijn coaching, ik bekijk de situatie van een afstandje, zonder oordeel, om zo de chaos die er soms is in je hoofd en je leven te ontwarren en te duiden. Zodat er daarna bewuste keuzes gemaakt kunnen maken over hoe verder.

Reizen en werk

Na mijn opleiding International Business and Lanuages, ben ik gaan reizen door Latijns Amerika. Het zien hoe andere mensen leven is hiervoor een grote drijfveer geweest. Hier heb ik ervaren hoe universeel het is waar mensen gelukkig van worden; verbinding met jezelf en met anderen.

Na mijn reis ben ik op een ministerie in Den Haag gaan werken. Daar heb ik mij onder andere beziggehouden met beleidsvorming op het gebied van sociale veiligheid. Al snel werd me duidelijk dat ik niet in een ivoren toren wilde zitten, maar het werk zelf, in direct contact met mensen, wilde doen. Om die reden ben ik op mijn dertigste de studie Maatschappelijk Werk gaan doen en daarna in de gedwongen hulpverlening gaan werken. Hier heb ik geleerd dat iedereen zijn eigen weg, op zijn eigen tempo, heeft te bewandelen. Soms heb je daar even hulp van anderen bij nodig.

“Om hulp vragen betekent niet dat je opgeeft. Het betekent dat je weigert op te geven.”

— Charlie Mackesy

Corona en het roer omgooien

Zelf ben ik ook meerdere keren in mijn leven geconfronteerd met de vragen; Waarom doe ik nog wat ik doe, wat drijft mij en past dat nog bij wie ik ben? Tijdens lastige of stressvolle momenten in mijn leven heb ik geleerd hoe bevrijdend het kan zijn om hulp te vragen.

Een zo’n keerpunt was in coronatijd. Door de hectiek van veranderingen en moeilijkheden thuis en op mijn werk raakte ik mezelf gaandeweg steeds meer kwijt. Ik leefde voor anderen, wat ervoor zorgde dat ik in standje overleven terechtkwam. Door op verschillende vlakken hulp te vragen, zowel op werk als privé, merkte ik dat ik voornamelijk voor anderen aan het leven was, meer vanuit mijn hoofd dan vanuit mijn hart. Deze intense periode heeft mij uiteindelijk wel geholpen om tot het inzicht te komen dat er wat moest veranderen zodat ik weer vanuit mijn passie en waarden kon gaan leven. Ik besloot om een coachopleiding te gaan volgen om daarna als coach aan de slag te gaan. Mensen begeleiden bij het herstellen van de verbinding met zichzelf zodat ze weer ontspannen en vol vertrouwen het leven tegemoet kunnen treden, vind ik namelijk het mooiste dat er is en geeft mij elke dag veel voldoening.

Mijn motto is: “Je kunt niet meer worden dan jezelf. Je kunt wel meer jezelf worden.”

Het leven is een proces

Elk mens heeft elke dag opnieuw de kans om het anders te doen. Hoe mooi is het als je dat doet vanuit je eigen drijfveren. Ik heb zelf ervaren dat wanneer je (weer) in verbinding staat met jezelf, dat rust en vertrouwen geeft om te ontdekken wat deze fase in je leven bij je past.

Voor mij persoonlijk is dit een zoektocht geweest en de tocht is nog zeker niet ten einde. Dat proces kan ik inmiddels omarmen en ik ben blij dat ik, mede door mijn eigen ervaringen, andere mensen kan begeleiden bij hun proces.